Το fam trip στις 7 Περιφερειακές Ενότητες της ΠKM διοργανώθηκε από το τμήμα Προβολής Αγροτικών Προϊόντων της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας  και πιο συγκεκριμένα την κυρία Ρίτα Καραλή, Διευθύντρια τμήματος Προβολής Αγροτικών Προϊόντων της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και το Δρ Κωνσταντίνο Τερτιβανίδη, Γενικό Διευθυντή Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατριακής της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, με αναδόχους τους κυρίους Γιώργο Παλησίδη και Αλέξανδρο Αραμπατζή.

Το ταξίδι στις γεύσεις της μακεδονικής γης ξεκινά στο πρόσφατα ανακαινισμένο ψητοπωλείο Κώστας .

Εκεί γνωριστήκαμε με τα υπόλοιπα μέλη των συμμετεχόντων που ανήκαν είτε στο δημοσιογραφικό χώρο (τηλεοπτικό κανάλι, ραδιόφωνο, site), είτε από το χώρο της διαφήμισης, του marketing, της οινοχοΐας, της μαγειρικής. Στο τραπέζι μας εκείνη τη μέρα ήταν προσκεκλημένοι εκπρόσωποι από το οινοποιείο Κεχρής, από τη ζυθοποιία Άλη και την αρτοποία Κουκουμέρια .

Η παραγωγή της Ρετσίνας (Ονομασία Οίνου κατά Παράδοση) για την οικογένεια Κεχρή ξεκίνησε από το 1939 και σήμερα οι ετικέτες της Ρετσίνας είναι τέσσερις- Κεχριμπάρι, Δάκρυ του Πεύκου, Αφρός, Ρόζα. Συμπεριλαμβάνονται στις πλέον premium και ποιοτικές και κατέχουν μεγάλο μερίδιο της αγοράς. Η συλλογή των οίνων του οινοποιείου συμπληρώνεται με δύο λευκούς οίνους, έναν ροζέ και 3 ερυθρούς. Τα ΠΓΕ Xinomavro και Genesis με εντυπωσίασαν σε πρόσφατη έκθεση που παρευρέθηκα. Στο ψητοπωλείο Κώστας δοκιμάσαμε το γνωστό σε όλους Κεχριμπάρι, τη Ρόζα και την ετικέτα Ξινόμαυρο, που ταίριαξε θεσπέσια με τον καλοψημένο γύρο του Ψητοπωλείου, τον οποίο τον παρασκευάζει ο ιδιοκτήτης, το ζουμερό και τρυφερό μοσχαρίσιο συκωτάκι, τα λαχταριστά αρνίσια παϊδάκια γάλακτος του μαγαζιού.

 

Η ζυθοποιία Άλη μας προμήθευσε ως συνοδευτικό του γεύματος την I.P.A. και τη Weiss από τη συλλογή τους. Πέραν του γεγονότος ότι και οι δύο είναι απαστερίωτες και αφιλτράριστες ώστε να μη χάνουν τον πλούτο τους και τα μοναδικά αρώματά τους, τους έχει δοθεί και σύντομη ημερομηνία λήξης, ούτως ώστε να φτάνουν στο τραπέζι μας αρωματικές, και με πλούσιο βελούδινο αφρισμό μέχρι την τελευταία μέρα λήξης τους. Επίσης, σε καμία μπίρα της ζυθοποιίας Άλη δε χρησιμοποιούνται σάκχαρα, μέλι ή γλυκαντικές ουσίες κατά τη ζύμωση. Η Weiss (Συστατικά: Νερό, Βύνη Κριθαριού, Βύνη Σιταριού, Λυκίσκος, Μαγιά) με εντυπωσίασε με τα έντονα αρώματα ζύμης ψωμιού που διέθετε και το πορτοκαλί του χρώματός της αν και Weis, το οποίο οφείλεται στον τρόπο παρασκευής της. Η I.P.A. (Συστατικά: Νερό, Βύνη Κριθαριού, Λυκίσκος, Μαγιά) ήταν εξόχως αρωματική και εξίσου ισορροπημένης γεύσης. Και οι δύο ετικέτες ποιοτικές με μεστά αρώματα και γεμάτο σώμα. Συντηρούνται και οι δύο στο ψυγείο.

Η αρτοποιεία Κουκουμέρια , το ψωμί της οποίας συνόδευσε το γεύμα μας, παράγει αρτοποιήματα από το 1922. Είναι συνοικιακό κατάστημα της Κάτω Τούμπας που προσφέρει γευστικά αριστουργήματα με τεχνογνωσία, ποιότητα και μεράκι καθημερινά από την ιδιοκτήτρια της τρίτης γενιάς Έλσας Κουκουμέρια. Η κυρία Έλσα είναι πολύ ζεστός και προσιτός άνθρωπος, βαθιά γνώστρια του αντικειμένου της με πελατοκεντρικό προσανατολισμό.

Χαρήκαμε που γνωρίσαμε από κοντά τόσο παθιασμένους ανθρώπους για το προϊόν τους και τόσο περήφανους γι’ αυτά και με το δίκιο τους! Το γεύμα πέρα από τα κρεατικά που προανέφερα περιλάμβανε και συνοδευτικά, όπως τυροπιτάκια, ψημένη φέτα, σαλάτες, πίτες, πατάτες. Τους ευχαριστούμε πολύ όλους!

Μετά από ένα ευχάριστο τρίωρο, μεταφερθήκαμε στις εγκαταστάσεις της αποσταγματοποιίας Δωροδούλη στην Καρδία. Σε ένα εντυπωσιακό εκθετήριο παρουσιάζονται όλες οι ετικέτες αποσταγμάτων της εταιρείας με συνοδευτικόυς πίνακες που επεξηγούν λεπτομερώς τα στάδια παραγωγής για την κάθε μία και το αρωματικό προφίλ του κάθε αποστάγματος, όπως και τους συνδυασμούς με φαγητό για την κάθε μία σειρά αποσταγμάτων. Ο κύριος και η κυρία Δωροδούλη μας ξενάγησαν και στο χώρο παλαίωσης των αποσταγμάτων καθώς και στους άμβυκες και στις δεξαμενές του αποστακτηρίου και μας εξήγησαν βήμα βήμα τον τρόπο παραγωγής των αποσταγμάτων, όπου μας μετέδωσαν την προσοχή στη λεπτομέρεια που χρειάζεται η παραγωγή του αποστάγματος μέχρι να φτάσει στο ποτήρι του καταναλωτή ποιοτικό και ασφαλές προϊόν. Όπως μας εξήγησε η κυρία Δωροδούλη τα αποστάγματά τους είναι προϊόντα πενταπλής απόσταξης, μετά την πρώτη απόσταξη πετάγονται τα κεφάλια και οι ουρές και μόνο η καρδιά του αποστάγματος επαναποστάγεται με ελεγχόμενη θερμοκρασία στη δεξαμενή. Το Χημείο του Κράτους σε κάθε στάδιο παραγωγής των αποσταγμάτων είναι παρόν, καθώς σφραγίζει μηχανήματα και δεξαμενές μέχρι να είναι έτοιμα να διατεθούν με ασφάλεια στο καταναλωτικό κοινό. Στον εντυπωσιακό χώρο της έκθεσης μας περίμενε μετά από ένα κοκτέιλ που μας προσφέρθηκε, γευσιγνωσία αποσταγμάτων με συνοδεία ταιριαστών εδεσμάτων. Η κυρία Δωροδούλη πρέπει να προσθέσω, ότι καθώς είναι αρχιτέκτονας, σχεδιάζει η ίδια τους άμβυκες της αποσταγματοποιίας. Φύγαμε με πολύ όμορφες αναμνήσεις, εντυπωσιασμένοι από τη λεπτομερή παρουσίασή τους και τους ευχαριστούμε.

Μετά από ένα διάλειμμα για ξεκούραση στο ξενοδοχείο, κυρίως των συμμετεχόντων που ήρθαν από άλλες πόλεις ή χώρες, συνεχίσαμε για την τελευταία στάση της πρώτης μέρας του fam trip στο Ble Vin, όπου θα συνόδευαν τη βραδιά μας τα προϊόντα της εταιρείας Asterios, όπως το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο Kelli, ποικιλίας Γαλανό, από ημιορεινές περιοχές της Χαλκιδικής, με έντονο φρουτώδες και ελαφρώς πικάντικο άρωμα, τις premium πράσινες και μαύρες ελιές, καθώς και τις πάστες ελιάς πικάντικες και μη. Ο κύριος Τσολάκης Αστέριος μας έκανε δώρο κάποια από τα προϊόντα τους και τον ευχαριστούμε θερμά.

Τα κρασιά του οινοποιείου Κωνσταντάρα πλαισίωσαν επίσης γευστικά τη βραδιά μας. Οι οίνοι Κωνσταντάρα παράγονται από σταφύλια βιολογικής καλλιέργειας των ιδιόκτητων αμπελώνων της οικογένειας, και συνεργαζόμενα, συνολικής έκτασης 250 στρεμμάτων, υψομέτρου 430μ. στον Πολύγυρο Χαλκιδικής. Οι ποικιλίες που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή των οίνων του οινοποιείου είναι το Μοσχάτο Αλεξανδρείας, το Sauvignon blanc, η Μαλαγουζιά, το Viognier, το Ασύρτικο, το Merlot, το Cabernet Sauvignon, το Αγιωργήτικο και το Syrah. Στα σχέδια του οινοποιείου είναι αναμπέλωση και φύτεψη της ποικιλίας Λημνιό. Η οινοποίηση γίνεται στο ιδιόκτητο οινοποιείο στην Πορταριά Χαλκιδικής. Το portfolio του οινοποιείου αριθμεί 13 ετικέτες. Όλοι οι οίνοι που δοκιμάσαμε είναι αξιόλογοι και ποιοτικοί, ιδιαίτερα ξεχώρισα την ετικέτα Tres Sacre, ερυθρός ξηρός οίνος από τις ποικιλίες Syrah και Cabernet Sauvignon, ΠΓΕ Χαλκιδική, ισορροπημένος, με καλή δομή, πλούσιο άρωμα μαύρων και κόκκινων φρούτων, βοτανικότητας και πικάντικων μπαχαρικών και βελούδινες τανίνες. Η δεύτερη ετικέτα που ξεχώρισα είναι το ροζέ του οινοποιείου, ΠΓΕ Χαλκιδική, από Cabernet Sauvignon. Αρώματα ανθικά και φρουτώδη, ισορροπημένη δροσιστική οξύτητα, φινέτσα τα χαρακτηριστικά του.

Τα εδέσματα που γευτήκαμε στο Ble Vin ήταν τυριά και γλυκά της Μακεδονίας συνδυασμένα πολύ ταιριαστά με τα ανωτέρω προϊόντα της εταιρείας Asterios και του οινοποιείου Κωνσταντάρας, όπως επίσης ποιοτικά αλλαντικά, ένα πλούσιο ριζότο μανιταριών, πίτσα με χωριάτικο λουκάνικο, εξαιρετικά κριτσίνια και άρτος.

Η πρώτη μέρα του fam trip ήταν μια μικρή αλλά σαφής εισαγωγή για το τι μας επιφύλασε το υπόλοιπο fam trip για τέσσερις ακόμα μέρες γεμάτες με πλούσιες, γευστικές, απολαυστικές, διδακτικές εμπειρίες. Έπεται συνέχεια…

*Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας σε αριθμούς:

• Άνω του 25% της παραγωγής της ΠΚΜ κατέχουν τα αγροτικά προϊόντα.
• Η ΠΚΜ κατέχει πρωτεία σε αγροτική παραγωγή και στις εξαγωγές αυτών. Διαθέτει ένα από τα πιο πλούσια αγροτικά καλάθια στη χώρα.
• O πρωτογενής τομέας της συμμετέχει κατά 26% στην Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία του πρωτογενούς τομέα σε επίπεδο χώρας.
  Στην ΠΚΜ καλλιεργείται το 85% του ρυζιού, το 70% των οπωροφόρων και το 30% του βαμβακιού και των σιτηρών.
• Η ΠΚΜ έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή μυδιών (όπου το 90% της παραγωγής εξάγονται), τη μεγαλύτερη κονσερβοποιία ιχθυηρών (με 75% εξαγωγές) και δύο δυναμικές μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας με περίπου 50% εξαγωγές.
  Στην ΠΚΜ παράγεται το 35% του βόειου κρέατος, το 48% του αγελαδινού και το 20% του αιγοπρόβειου γάλακτος, καθώς και το 29% των αλιευμάτων και το 25% του μελιού.
• Επιπρόσθετα, στην ΠΚΜ διατίθενται προϊόντα Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) και Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ), όπως τα ροδάκινα Νάουσας, τα ακτινίδια Πιερίας, το ελαιόλαδο Χαλκιδικής, το κασέρι, ο
  μπάτζος, η φέτα, το μανούρι, το απόσταγμα σταφυλής (τσίπουρο), ενώ και οι περισσότεροι οίνοι σε όλες τις Περιφερειακές Ενότητες διαθέτουν την ένδειξη ΠΟΠ και ΠΓΕ.

 

Πρωί πρωί με την παγωνιά ξεκίνησα για τη λαϊκή αγορά, να βρω όσο το δυνατόν πιο φρέσκα ψάρια και άλλους θαλασσινούς μεζέδες. Για το λόγο ότι δε γνωρίζω ποια αλιεύονται αυτήν την εποχή και είναι και πελαγίσια ει δυνατόν, εμπιστεύομαι έναν συγκεκριμένο έμπορο ψαριών. Από την εμπειρία μου(χωρίς να είμαι ειδικός στο συγκεκριμένο τρόφιμο) γνωρίζω πως το ψάρι πρέπει να είναι ντούρο στην αφή, να έχει ζωντανά τα χρώματά του, κόκκινα τα λέπια του, καθαρό το μάτι του και οι γαρίδες οι ελληνικές οι φρέσκες να έχουν πολύχρωμη ουρά! Η επιβεβαίωση ότι πήραμε φρέσκο ψάρι είναι ότι δεν έχει καμία οσμή δυσάρεστη την ώρα που το πλένουμε και παραμένει, ακόμα και μετά το καθάρισμα των εντοσθίων του, ακέραιο και σφιχτό στο χέρι μας, στο ψήσιμο επιβεβαιώνουμε ότι σηκώνεται το πτερίγιό του. Στη γαρίδα αντίστοιχα, την ώρα που την πλένουμε και αυτήν και την καθαρίζουμε(απομάκρυνση εντέρου από την εγκοπή ακριβώς κάτω από το κεφάλι της) δεν ανιχνεύουμε δυσάρεστη μυρωδιά και παρατηρούμε ότι είναι ακέραιη και σφιχτή στην αφή.

Ακολουθούν φωτογραφίες από τον πάγκο του εμπόρου που ψωνίζω για να πάρετε μια ιδέα από τα ψάρια/ θαλασσινά που μπορούμε να βρούμε αυτήν την εποχή στην αγορά (μέσα Φεβρουαρίου).

Προσωπικά αγόρασα 3 σκορπιούς, ελληνικές γαρίδες και λίγα καλαμαράκια για τηγάνι. Οι σκορπιοί έγιναν μπουρδέτο, οι γαρίδες τηγανίστηκαν και σβήστηκαν με χυμό λεμόνι σε συνοδεία μαϊντανού, που προστέθηκε λίγο πριν το σβήσιμο και τα καλαμαράκια θα μαγειρευτούν σήμερα, γιατί ήμασταν μόνο 3 άτομα.

Είχα προμηθευτεί από ντελικατέσεν και αλίπαστα -γαύρο και σαρδέλα-, τα οποία τα δοκίμασα την ίδια μέρα συνοδεία φακής με τομάτα λιαστή, ελιές Θάσου και αγγουράκια τουρσί.

Με τα αλίπαστα θα πρότεινα το απόσταγμα Puro, ένα παλαιωμένο τσίπουρο Θεσσαλίας, από τον οινοποιό και αποσταγματοποιό Θάνο Καραθάνο με αλκοόλη 40% vol.

Με το που αφαιρούμε το πώμα φυσικού φελλού που το προστατεύει αναδύονται αρώματα ξανθιάς σταφίδας, καστανόμελου, βανιλίνης από το βαρέλι, μόκας, λευκής σοκολάτας, τριαντάφυλλου και κανέλας. Προσωπικά το απολαμβάνω σε θερμοκρασία δωματίου, αλλά μπορεί να σερβιριστεί και παγωμένο από το ψυγείο, με προσθήκη νερού, πάγου ή και σκέτου. Ταιριάζει με πολλά γεύματα λόγω της πολυπλοκότητάς του και της μακράς επίγευσής του.

Με τις γαρίδες και το μπουρδέτο από σκορπιούς(σκορπίνες)- υλικά: εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, ένα μεγάλο κρεμμύδι, γλυκιά κόκκινη πάπρικα, καυτερό κόκκινο πιπέρι, αλάτι, νερό, χυμός λεμόνι- με τη σειρά που τα πρόσθεσα- απολαύσαμε το Idylle 2022, από το οινοποιείο La Tour Mellas, του Κύρου Μελά, σε δροσερή θερμοκρασία, είναι ιδιαίτερα αρωματικό, με μέτρια(+) οξύτητα(!) και αρκούντως γεμάτο σώμα, οπότε ξεπλένει την παλέτα μας ευχάριστα και απολαυστικά.

Σημείωση: Καλό είναι το ψάρι επειδή έχει αγκάθια δηλητηριώδη να τα καθαρίσει ο ψαράς μας, μαζί με την υπόλοιπη προετοιμασία που θα τα κάνει, εμείς φορώντας γάντια μαγειρικής μιας χρήσης απλά θα το ξεπλύνουμε εσωτερικά/ εξωτερικά πριν το μαγείρεμα.

Το δείπνο με φίλους συνόδεψε και μια απολαυστικά δροσερή σαλάτα εποχής με παρμεζάνα και sauce μουστάρδας Dijon- χυμού λεμονιού- εξαιρετικού παρθένου bio αγουρέλαιου Πατιστής.

Καλές μαγειρικές φίλοι μου! Στην υγειά μας!

Απολαμβάνετε υπεύθυνα.

#consumealcoholinmoderation

Έχει καθιερωθεί ως θεσμός στα ξενοδοχεία ανά την Ελλάδα και καλώς. Έτσι έχουν την ευκαιρία οι επισκέπτες ενός τόπου να έρθουν σε επαφή με τον πολιτισμό και τις συνήθειες των ντόπιων, μέσω της γνωριμίας με τα ντόπια τρόφιμα και ποτά και τον τρόπο επεξεργασίας τους.

Είναι επίσης θετικό το ότι τα προϊόντα αυτά είναι ότι πιο φρέσκο μπορεί να βρει κάποιος, διότι οι πρώτες ύλες δεν ταλαιπωρούνται διανύοντας χιλιόμετρα πριν φτάσουν στο πιάτο μας. Έτσι έρχονται στο τραπέζι μας πλήρη σε θρεπτικά στοιχεία και πλούσια γεύση.

Η επιλογή τοπικών τροφίμων από τις επιχειρήσεις εστίασης, ενισχύουν επίσης την οικονομία της περιοχής. Η κατανάλωσή τους συνεισφέρει στη μείωση των εισαγωγών, είναι οικονομικότερα(μείωση μεταφορικού κόστους διανομής τους). Το χαμηλό κόστος αγοράς των τοπικών πρώτων υλών ευχαριστεί τον πελάτη και η κατανάλωση ενισχύεται, το εμπόριο ενισχύεται. Η αισιοδοξία στις αγορές φέρνει νέους πελάτες και ο τουρισμός τονώνεται.

Η εποχικότητα είναι κάτι επίσης πολύ σημαντικό, ώστε τα τρόφιμα που καταναλώνουμε να είναι αποτέλεσμα όσο λιγότερης επιβάρυνσης της φύσης σε επεμβάσεις στο χωράφι(φυτοπροστατευτικά και λιπάσματα). Η βιωσιμότητα άλλωστε είναι σημαντικός παράγοντας στην επιλεξιμότητα προορισμού από τους τουρίστες, αλλοδαπούς και μη. Η επιλογή της εποχικότητας μας προσφέρει τρόφιμα πλήρους φυσικής ωρίμανσης, με τα θρεπτικά συστατικά τους στο μέγιστο βαθμό. Είναι σαφής ο θετικός αντίκτυπος του ποιοτικού τουριστικού προϊόντος.

Σημαντική απόρροια της εποχικότητας είναι και η εναλλαγή των καταλόγων των εστιατορίων/ ξενοδοχείων/ μπουφέδων πρωινού, δίνοντας έτσι ένα επιπλέον κίνητρο στον επισκέπτη στην επιλογή της εξόδου του. Η έκπληξη και η προσμονή του νέου κάθε φορά, ανάλογα με το τι θα βρει ο σεφ πιο φρέσκο στην αγορά εκείνη την εποχή/ ημέρα, είναι μεγάλο δέλεαρ.

Ως μια πρόταση διάλεξα για το πρωινό μας σπιτικά ψωμάκια με ζύμη κουλουριού Θεσσαλονίκης, πασπαλισμένα με σουσάμι, αφού βουτηχτούν σε ζαχαρόνερο πριν το ψήσιμο. Σημείωση: H γνήσια συνταγή κουλουριού Θεσσαλονίκης δεν περιλαμβάνει αυγό. Για γέμισμα στα ψωμάκια μας επέλεξα ποικιλία ελληνικών τυριών(ΠΟΠ Αρσενικό Νάξου, Αγελαδινό τυρί, αιγοπρόβεια Γραβιέρα Κρήτης με μαύρο σκόρδο) και αλλαντικών(παστουρμάς και καπνιστό χοιρινό ζαμπόν μπούτι), φρέσκου ελληνικού βουτύρου αγελάδος, ώριμη τομάτα(η εποχή της φωτογράφισης ήταν προγενέστερη της σημερινής), ελιές Θάσου, ρίγανη Αγίου Γεωργίου, φρούτο εποχής.

Καλά μαγειρέματα σε όλους!

Να μας φροντίζουμε και να μας αγαπάμε!

 

Για τον καθένα τα Ιωάννινα, είναι μια όμορφη πόλη, για μένα είναι η αγαπημένη μου πόλη. Είναι η αφετηρία, λόγω καταγωγής, και ο προορισμός. Εκεί που θέλω να κάνω διακοπές, εκεί που θέλω να ζω, εκεί που αναπνέω ανεμπόδιστα.

Από μικροί πηγαίναμε στα Ιωάννινα κάθε χρόνο, λόγω της ενασχόλησης του πατέρα μου με την κωπηλασία. Ήρθα σε επαφή από μικρή λοιπόν με τη λίμνη και τις ομορφιές της, την καρδιά των Ιωαννίνων, αλλά και με τα βουνά που ορθώνονται γύρω από την πόλη, τις πηγές, τους ποταμούς, τους παραπόταμους. Όλα αυτά συνθέτουν το μακροκλίμα της περιοχής. Είναι η μόνη πόλη που έχω επισκευτεί στην Ελλάδα που της πάει η μελαγχολία και είναι πιο όμορφη τις βροχερές, παρά τις ηλιόλουστες μέρες, οι τελευταίες, λόγω της κλιματικής αλλαγής, είναι όλο και πιο συχνές τα τελευταία χρόνια.

Ενώ οικογενειακώς μέναμε πάντα στις όχθες της λίμνης, προσωπικά προτιμώ τα boutique hotels μέσα στο κάστρο, είναι αναπαλαιωμένα σπίτια και πρώην χώροι παραγωγής με εσωτερική αυλή τα περισσότερα και μεγάλες, βαριές, ξύλινες πόρτες στο εξωτερικό τους και καφασωτά διπλά παράθυρα να τα φρουρούν. Όταν μένεις μέσα στο Κάστρο έχεις και άλλο πλεονέκτημα, αποκτάς την ιδιότητα του κατοίκου για όσο διαρκεί η διαμονή σου από την άποψη ότι σου επιτρέπεται να παρκάρεις εντός των τειχών.

Μέσα στις αυλές χτυπάει ο ήλιος καλοκαίρι και χειμώνα και απολαμβάνεις την ηρεμία και την ξεκούραση της απομόνωσης. Περιτρυγυρίζεσαι από ανθρώπους πολλών εθνών την ώρα του πρωινού, αλλά και στα δρομάκια του κάστρου, στη βόλτα σου στην ακρολιμνία, στα gourmet εστιατόρια της πόλης, στα καφενεία των χωριών που απολαμβάνεις τοπικές λαχανόπιτες και Κικιτσόπιτα* και γίνεστε στο τέλος μία παρέα γιατί σας ενώνει η αγάπη για την ομορφιά, τη φύση, τις ποιοτικές πρώτες ύλες που παράγονται πρωτογενώς σε όλη την Περιφέρεια, αλλά και στις γειτονικές, το γάργαρο νερό πηγών, το τοπικό κρασί και αποσταγματα, τα φημισμένα γαλακτοκομικά προοιόντα, την αργυροχρυσοχοϊα, την ιστορία, τον πολιτισμό, την παράδοση, τη Μυθολογία, τη φύση, τα αθλήματα, το ευ ζειν.

Στην τελευταία μας απόδραση στα Ιωάννινα γνωρίσαμε ένα ζευγάρι από τη Σύρο και ένα ζευγάρι Ισραηλινών με αγάπη για το καλό κρασί. Και με τους τέσσερις ανταλλάξαμε εμπειρίες γαστροτουρισμού, φυσιολατρικού τουρισμού και οινοτουρισμού αντίστοιχα.

Τα αγαπημένα μου μέρη στα Ιωάννινα, όπου πάω και ξαναπάω είναι τα ακόλουθα:

Μετά από την επίσκεψη στο μουσείο αργυροτεχνίας των Ιωαννίνων θα πρότεινα μια βόλτα στο ΚΕΠΑΒΙ, όπου στεγάζεται πωλητήριο με χειροποίητα αριστουργήματα 44 συνεργαζόμενων εργαστηρίων, όπου οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν τη μεγάλη γκάμα προϊόντων όπως κοσμήματα, σκεύη, εκκλησιαστικά είδη, είδη δώρων και διακοσμητικά αντικείμενα χώρου. Όπισθεν του πωλητηρίου υπάρχει ελεύθερο πάρκινγκ.

Περίπατοι εκτός κάστρου, δίπλα στη λίμνη:

Μην παραλείψετε να επισκεφτείτε το Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας Παύλου Βρέλλη, το στρατιωτικό μουσείο στο Καλπάκι και το Νεκρομαντείο του Αχέροντα. Σήμερα, το επισκέψιμο συγκρότημα του ελληνιστικού Νεκρομαντείου αριθμεί 3 στρέμματα. Ογκόλιθοι από ντόπιο ασβεστόλιθο αποτελούν τον περίβολο, το κυρίως κτίσμα του Ιερού και τα δωμάτια για τους ιερείς και πιστούς του Ιερού, φτιάχτηκαν στα χρόνια της Συμμαχίας και του Κοινού των Ηπειρωτών αντίστοιχα.

Μετά από τόσο περπάτημα διάλειμμα για καφέ και φαγητό είτε στα παραδοσιακά είτε στα μοντέρνα στέκια της πόλης:

Μετά το φαγητό επίσκεψη στα τοπικά οινοποιεία και κάποιες ενδεικτικές φωτογραφίες αγαπημένων μου αφρωδών οίνων:

Ο οινοποιός Σπύρος Χρυσός, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση (4^η γενιά αμπελουργός) ασχολήθηκε με την αμπελουργία των οικογενειακών γαιών και με την οινοποίηση, λανσάροντας τη Σαντορίνη της οικογενείας του. Η ΠΟΠ Σαντορίνη του αποτελείται από το χαρμάνι των τριών γηγενών λευκών ποικιλιών, Ασύρτικο (80%), Αηδάνι(10%), και Αθήρι(10%).  

Αρχικά, η ετικέτα έφερε και το όνομα του οινοποιού Α. Θυμιόπουλου. Σήμερα καθρεφτίζει αποκλειστικά την οικογενειακή παράδοση του οινοποιού Σπύρου Χρυσού και το μοναδικό terroir.

Γευσιγνωστικά, εκφραστικός οίνος, από την αρχή χαρίζει απλόχερα αρώματα ανθικά (λευκό-ροζέ τριαντάφυλλο), ζύμες (τραγανοί κόκκοι δημητριακών), μέλι, θελκτικές φυτικές νότες, εσπεριδοειδή (lime, ροζ grapefruit), τροπικά(ανανάς και αποξηραμένη παπάγια), minerality (κίσσηρη, στάχτη, αλατότητα), μεταλλικότητα. Πολύπλοκος οίνος, ποιοτικός, με μακρά επίγευση, σχεδόν στρόγγυλος, παρόλη την υψηλή οξύτητα και την τανικότητά του. Έτοιμος οίνος, όμως επιδέχεται περαιτέρω παλαίωση. Συνδυάζεται με λιπαρά κίτρινα τυριά, θαλασσινούς μεζέδες, πελαγίσια ψάρια, μεσογειακή κουζίνα, κόκκινο κρέας, όπως κατσικάκι στο φούρνο ή χοιρινή σπαλομπριζόλα.

Η πρώτη ύλη, με την οποία παράχθηκε το κρασί, προέρχεται από τον οικογενειακό ιδιόκτητό τους αμπελώνα, 200 στρεμμάτων, με μέση ηλικία πρέμνων τα 80-100 έτη. Οι αμπελώνες βρίσκονται στον Πύργο και στο Μεγαλοχώρι. Ο Πύργος είναι ημιορεινή περιοχή και τα εδάφη αποτελούνται από άσπα, λευκή κίσσηρη, καταλήγοντας στα πιο χαμηλού υψομέτρου αμπέλια σε αμμώδη εδάφη. Στο Μεγαλοχώρι το έδαφος είναι κυρίως ηφαιστειογενές (μαυρόπετρα).

Ο Σπύρος Χρυσός, νέος ηλικιακά παραγωγός, ασχολείται με τον πρωτογενή, αλλά και το μεταποιητικό αμπελοοινικό τομέα. Έχει στο πλάνο του να πιστοποιήσει το κρασί τους ως βιολογικής καλλιέργειας, ετοιμάζει το νέο οικογενειακό οινοποιείο, το οποίο θα είναι και επισκέψιμο μέχρι το 2024, προάγοντας τον οινοτουρισμό στο νησί της Σαντορίνης. Πειραματίζεται πάνω στην απομόνωση και καλλιέργεια γηγενών ζυμών. Είναι υπέρμαχος των minimum επεμβάσεων στο αμπέλι αλλά και κατά την οινοποίηση. Ακολουθείται βιολογική αμπελουργία καθώς γίνεται χρήση μουλαριού για το όργωμα και ξερίζωμα των ανταγωνιστικών, για το νερό, ζιζανίων του αμπελιού με το χέρι. Στον αμπελώνα αφήνεται μόνο το χορτάρι να αναπτυχθεί. Γίνεται εφαρμογή μόνο θειαφιού στον αμπελώνα, γιατί δεν παρουσιάζεται πρόβλημα περονόσπορου ή ευδεμίδας, για λίπανση χρησιμοποιείται βιολογικό κόμποστ γαιοσκωλήκων.

Στα προσεχώς είναι και η κυκλοφορία στην αγορά δύο ακόμα ετικετών. Η ετικέτα Σαντορίνη, Νυχτέρι, 100% Ασύρτικο, με βαρέλι 2^ης-4^ης χρήσης και Σαντορίνη από συγκεκριμένο αμπελοτόπι, σύνθεσης 100% Ασύρτικο, όπως και το Νυχτέρι.

Ο Σπύρος Χρυσός, συνεχιστής της οικογενειακής παράδοσης, χτίζει με σταθερά βήματα το οικογενειακό brand στις συνειδήσεις των καταναλωτών, με την τυποποίηση-σταθερή ποιότητα στο χρόνο-, τη στοχοπροσήλωση, τη συνέπεια, την αφοσίωση στο μοναδικό, ηφαιστειακής προέλευσης, αμπελώνα.

Ευχαριστώ πολύ τον κύριο Σπύρο Χρυσό για τη συνέντευξη.

Στη υγειά μας!

Καταναλώνετε αλκοόλ υπεύθυνα και με μέτρο.

Συνταγή θείας Κικής

Υλικά ζύμης:

1 ποτήρι χλιαρό νερό

3+ ποτήρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις

3 κ.σ. βιολογικό εξαιρετικό παρθένο αγουρέλαιο από Ζάκυνθο

2 κ.σ. μηλόξυδο

1/2 κουταλιά του γλυκού αλάτι Μεσολογγίου

Γέμιση:

Παστουρμάς

Τυρί της αρεσκείας σας (έβαλα Γραβιέρα Άρτας με τσίλι)

Σάλτσα τομάτας

Προαιρετικά μπορείτε να προσθέσετε λίγες λωρίδες λεπτοκομμένης πιπεριάς

Πλάθουμε το ζυμάρι μας και το χωρίζουμε σε μπαλάκια, ανάλογα το μέγεθος που προτιμάμε τα πιτάκια μας, και τα σκεπάζουμε, αφού τα έχουμε ρολάρει στο αλέυρι να μην κολλήσουν μεταξύ τους. Προσωπικά τα άφησα να ξεκουραστούν σε μια κατσαρόλα με κλειστό το καπάκι της.

Μετά από μισή ώρα ανοίγουμε με έναν μικρό πλάστη ζαχαροπλαστικής ένα ένα τα μπαλάκια ζύμης σε μια αλευρωμένη επιφάνεια και αφού γίνει ένα λεπτό στρόγγυλο φύλλο(κατά βούληση) το χαράζω στη μέση και γεμίζω δύο πιτάκια με δύο κομμάτια τυρί, μια φέτα παστουρμά άλιπο μαζί με το τσιμένι-κομμένο στη μέση και μια κ.σ. σάλτσα τομάτας. Κλείνουμε το φύλλο ζύμης σε σχήμα τριγωνικό και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 200°C, σε ταψί που του χουμε στρώσει μια λαδόκολλα, για 20-30 λεπτά ή ανάλογα με τη δύναμη του φούρνου μας.

Συνδυασμός με κρασί:

Νάουσα Μαρκοβίτης

Xinomavraw Oenops

Ροδίτης Barrique, Κτήμα Λίγας

Hoof & Lur, Troupis Winery

Καταναλώνετε αλκοόλ με μέτρο και υπεύθυνα και πάντα με συνοδεία φαγητού.

Καλή σας όρεξη!

Στην υγειά σας!